Podstawowym zadaniem chirurgii jest usuwanie zębów, których nie można wyleczyć zachowawczo, endodontycznie lub protetycznie. Zęby z bardzo dużymi zmianami próchnicowymi , o dużym stopniu ruchomości, ze złamaniem korony głęboko poniżej linii dziąsła, z rozległymi zmianami okołowierzchołkowymi kwalifikują się do ekstrakcji.
Usuwanie zębów mądrości
niezbędne w przypadkach zupełnego lub częściowego zatrzymania ich wyrzynania, skutkującego silnymi dolegliwościami bólowymi oraz stanami zapalnymi powstającymi w obrębie zęba lub w przypadku leczenia ortodontycznego.
Usuwanie korzeni
pozostałych w szczęce np. na skutek nieprawidłowo przeprowadzonego wcześniej zabiegu lub znajdujących się tam w wyniku innych okoliczności.
Usuwanie zębów niemożliwych do usunięcia w sposób klasyczny – konieczne zwłaszcza wtedy, gdy ząb jest bardzo zniszczony, martwy, silnie zajęty próchnicą, leczony kanałowo.
Resekcję wierzchołka korzenia
zabieg ma na celu ochronę przed ekstrakcją prawidłowo leczonego endodontycznie zęba. Polega na odcięciu wierzchołka korzenia oraz usunięciu zmian zapalnych toczących się wokół niego w kości, a następnie na wstecznym wypełnieniu końcowej części kanału za pomocą specjalnego materiału.
Wyłuszczenie torbieli
Torbiel zębopochodna to zmiana patologiczna występująca najczęściej w tkance kostnej szczęki lub żuchwy, może też występować w tkankach miękkich lub w obrębie zatok szczękowych. W zależności od przyczyny i umiejscowienia torbieli stosuje się różnego typu rozwiązania.
Każdorazowo po wyłuszczeniu zmiany o charakterze guza torbielowatego wykonuje się badanie histopatologiczne, w celu określenia charakteru torbieli i ostatecznej diagnozy.